Οζέ, Πιερ Βικτόρ

Auger, Παρίσι 1899-1993). Γάλλος φυσικός. Μαθητής του Ζ. Μπ. Περέν και καθηγητής της φυσικής στη Σορβόνη από το 1936, πήρε μέρος στην αγγλοκαναδική ομάδα ατομικής έρευνας στο Μόντρεαλ κατά τη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου πολέμου. Διετέλεσε, στη συνέχεια, διευθυντής της Ecole Superieure(1945-48) και των θετικών επιστημών στην ΟΥΝΕΣΚΟ (1948-59), πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ερευνών του Διαστήματος (ESRO) μέχρι το 1967. Οι σημαντικότερες έρευνές του αφορούν τη φυσική των σωματιδίων. Το όνομά του συνδέεται με ένα φαινόμενο που ανακάλυψε το 1925 χρησιμοποιώντας τον θάλαμο Γουίλσον και ονομάστηκε φαινόμενο Oζέ. Ασχολήθηκε ενεργά με τις κοσμικές ακτινοβολίες, αποδεικνύοντας, μεταξύ άλλων, την ύπαρξη φορτισμένων σωματιδίων με ενέργεια μεγαλύτερη από 10¹⁵ eV. Οζέ φαινόμενο. Eίναι ένα φωτοηλεκτρικό φαινόμενο που έχει την έδρα του στο εσωτερικό ενός ατόμου όταν, υπό την επίδραση μιας εξωτερικής διέγερσης (π.χ. ακτίνες X), μεταβάλλεται η θεμελιώδης κατάστασή του. Κατά την επάνοδο του ατόμου σε μια κατάσταση μη διεγερμένη (αποδιέγερση) έχουμε κατά κανόνα απόδοση ενέργειας υπό μορφή εκπομπής ακτινοβολίας. Είναι δυνατόν όμως, και αυτό ακριβώς διαπίστωσε ο Oζέ, η εκπεμπόμενη ακτινοβολία να μη φτάνει προς τα έξω, αλλά να απορροφάται από μία από τις ενδιάμεσες ηλεκτρικές στιβάδες του ατομικού οικοδομήματος με μια διαδικασία αυτόματου ιονισμού, η οποία συνοδεύεται με απομάκρυνση ενός ή περισσοτέρων δευτερογενών ηλεκτρονίων. Η ενέργεια του ηλεκτρονίου που αποσπάστηκε από τη στιβάδα (ηλεκτρόνιο Oζέ) έχει κινητική ενέργεια ίση προς τη διαφορά μεταξύ της ενέργειας της προσπίπτουσας ακτινοβολίας και εκείνης του δεσμού της αντίστοιχης ηλεκτρονικής στιβάδας. Η ερμηνεία του φαινομένου αυτού έδωσε μία νέα απόδειξη της διάταξης των ηλεκτρονίων του ατόμου κατά στιβάδες με διαφορετική ενέργεια.